Mali Naukowcy poznali szereg napięciowy metali czyli zestawienie pierwiastków chemicznych o właściwościach metalicznych, według ich potencjału standardowego E0 - punktem wyjścia jest tutaj elektroda wodorowa. Metal jest tym bardziej aktywny, im jego potencjał standardowy jest niższy.
Li<K<Na<Ca<Mg<Al<Zn<Cr<Fe<Cd<Co<NI<Sn<H<Sb<Bi<Cu<Ag<Hg<Pt<Au
Glin (Al) jest dużo aktywniejszy od miedzi (Cu), powinien więc energicznie wypierać z roztworu miedź. Jednak glin jest metalem tak bardzo aktywnym, że nawet w temperaturze pokojowej jego powierzchnia pokrywa się cieniutką, niewidoczną dla oka, nieprzepuszczalną warstwą tlenków i wodorotlenków. Warstwa ta broni dostępu do metalicznego glinu jonom miedziowym.
Jony chlorkowe powstałe w dysocjacji chlorku sodu (NaCl) niszczą ochronną warstwę tlenków glinu i wówczas rozpoczyna się właściwa reakcja: glin jest roztwarzany, po czym wytąca się z roztworu pod postacią nierozpuszczalnych związków, a jony miedzi przechodzą w atomy. Wytrącona metaliczna miedź zbiera się na dnie w postaci ciemnoczerwonego osadu.
